Με αφορμή τη συμπλήρωση 5 χρόνων από τον άδικο χαμό της Ελένης Τοπαλούδη, ο πατέρας της Γιάννης Τοπαλούδης, παραχώρησε μια σύντομη συνέντευξη στο Γίνε Άνθρωπος, για να μοιραστεί τις σκέψεις του και τον τρόπο που ο ίδιος αντιλαμβάνεται την κοινωνική πραγματικότητα του σήμερα.
- Χθες συμπληρώθηκαν 5 χρόνια από τον άδικο χαμό της Ελένης σας, ποιες είναι οι σκέψεις σας μετά από όλο αυτό το διάστημα;
Είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια στιγμή, oύτε μια μέρα, σα να συνέβη μόλις χθες, μόλις πριν λίγη ώρα. Ο χρόνος της ζωής μας xωρίζεται σε δύο περιόδους πλέον. Στον χρόνο πριν τη δολοφονία της Ελένης και στον χρόνο μετά τη δολοφονία της Ελένης. Και πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει και με κάθε οικογένεια που χάνει τόσο άδικα το παιδί της, που μετά βέβαια τη δολοφονία και το χαμό του παιδιού η οικογένεια ζει ένα γοργοθά αιώνιο, ώσπου να πεθάνει. Πράγμα που δεν συμβαίνει με τους δολοφόνους, οι οποίοι, μέσα από αυτά τα δικαστικά συστήματα και τον ποινικό κώδικα που έχουμε, μετά από λίγα χρόνια, δέκα, δεν ξέρω πόσο, θα είναι ελεύθεροι να συνεχίσουν τη ζωή τους και δεν ξέρω αν θα σωφρονιστούν. Γιατί είναι και αυτό άλλο ένα ζητούμενο, ότι αυτά τα τέρατα που διαπράττουν τέτοια ειδεχθή εγκλήματα, θα πρέπει να τιμωρούνται γιατί αποκλείεται να σωφρονιστούν. Άλλωστε βλέπουμε πολλά παραδείγματα όσων αποφυλακίζονται και κάνουν τα ίδια, προχωρούν ξανά σε βιασμούς και κάνουν ενδεχομένως και χειρότερα.
- Παρά τις προσπάθειες που γίνονται, θεωρείτε ότι θα αλλάξει η νομοθεσία; Τα ισόβια που ζητούν όλες οι οικογένειες των θυμάτων, θα γίνουν πραγματικά ισόβια;
Καταρχήν, για το δικαστικό σύστημα, να πω ότι γίνονται κάποια διαβήματα ενδεχομένως αύξησης των ποινών. Από ότι ακούω, τώρα δεν έχω ακούσει τις τελευταίες εξελίξεις από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, λόγω του ότι είμαστε σε μια κατάσταση πολύ δύσκολη αυτές τις μέρες. Δεν ξέρω, κάτι ακούω, ότι θα υπάρχει αυστηροποίηση σε κάποια ζητήματα, δεν ξέρω σε ποια ακριβώς, δεν έχω ασχοληθεί. Εμείς αναφερόμαστε στο κομμάτι αυτών των εγκλημάτων, των ειδεχθών εγκλημάτων, όπου τα ισόβια θα πρέπει να εκτίονται στο ακέραιο, να μην υπάρχει ούτε μία ποινή που να είναι ελαφρυντική. Γιατί ξέρετε ότι όταν συμβεί η δολοφονία, αμέσως πάνε όλοι και επικαλούνται διάφορα, για να έχουν ελάφρυνση των ποινών τους. Εντελώς ξαφνικά δημιουργούνται ψυχολογικά προβλήματα στους εγκληματίες. Εντελώς ξαφνικά και μέσα σε μια νύχτα παρουσιάζουν διάφορα ψυχολογικά και ψυχωτικά σύνδρομα. Αυτά τα σύνδρομα, λοιπόν, παρουσιάζονται μετά τη δολοφονία που διαπράττουν. Αυτά είναι πρωτοφανή πράγματα και εξοργιστικά για εμάς τις οικογένειες.
Από ό,τι ακούω, ενδεχομένως να χτιστούν φυλακές για μικροποινές και λοιπά, ας χτιστούν και φυλακές και για τέτοια ειδεχθή εγκλήματα και τα ισόβια επιτέλους να είναι ισόβια. Αυτό φυσικά συζητάνε και όλες οι οικογένειες των θυμάτων, είμαστε σύμφωνοι με τα ίδια πράγματα όλοι μας, όπου και αν παρουσιαζόμαστε και όπου και αν μιλάμε. Βέβαια, έχουμε συντάξει και σχετική επιστολή από το καλοκαίρι του 2022, που έχει κοινοποιηθεί και στην πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, στους αρμόδιους υπουργούς και ο Πρωθυπουργός ήρθε και στο σπίτι μας και μας κάλεσε και στο Μέγαρο Μαξίμου. Εμείς δεν θα κουραστούμε. Επίσης, η αυστηροποίηση των ποινών δεν θα επιφέρει και μείωση της εγκληματικότητας. Γιατί ακούω κάποιους να λένε αρλούμπες, να μην πω ποιας απόχρωσης, αυτοί λοιπόν που λένε αυτά, ας χάσουν το δικό τους το παιδί για να μάθουν αν αυτά θα πρέπει τα εγκλήματα, να επιφέρουν και πραγματική ισόβια ποινή. Σε απάντηση λοιπόν σ’αυτούς τους συγκεκριμένους, λέω και το τονίζω επανειλημμένα και το έχουμε γράψει και στην επιστολή μας, ότι από μόνη της η αυστηροποίηση των ποινών δεν θα επιφέρει μείωση της εγκληματικότητας.
Αυτό θα πρέπει να συνδυαστεί μέσα από θεσμοθετημένους φορείς της ελληνικής κοινωνίας και πολιτείας που είναι ποιοι: διάφορα κέντρα πρόληψης που υπάρχουν σε κάθε περιφέρεια, oρισμένοι φορείς όπως το Γίνε Άνθρωπος ενδεχομένως, και δεν ξέρω ποιοι άλλοι φορείς υπάρχουν. Αυτοί όλοι θα πρέπει να συντονιστούν κάτω από την εποπτεία ενός φορέα ή υπουργείου και να αναπτύξουν δράσεις που να αφορούν τους γονείς. Μόνο έτσι. Αν γίνουν καλύτεροι οι γονείς, θα προσφέρουμε κάτι καλύτερο στα παιδιά μας, θα τα κάνουμε να αγαπάνε τον συνάνθρωπό τους, να σέβονται τη διαφορετικότητα, και τη ζωή και την αξιοπρέπεια του άλλου, και να καταλάβουν τι θα πει συναίνεση. Πρωτού πάω να διαπράξω κάποιο κακό στον άλλον, ας μπω στη θέση του. Θα πω κάτι το οποίο είδα χθες, 28 του Νοέμβρη, σε κάποιο ξένο ντοκιμαντέρ, σε ένα σχολείο, δεν ξέρω πότε και που και σε ποια χώρα στο εξωτερικό, έκαναν ένα κοινωνικό πείραμα που έβαζαν ένα μωρό σε ένα δωμάτιο νηπιαγωγείου, να το παρατηρούν τα παιδιά και να προσπαθήσουν μέσα από τους μορφασμούς του μωρού να καταλάβουν τι αισθάνεται, να μπουν στη δέση του ενδεχομένως, και να αποκτήσουν συναισθήματα και ενσυναίθηση. Οι παρατηρήσεις που κρατήσαν κάποια χρόνια, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως μειώθηκε η εγκληματικότητα και η αντικοινωνική συμπεριφορά αυτών των παιδιών, καθώς μεγάλωναν. Όμως, απ’ ό,τι είπε και μια επιστήμονας που ήταν σ’ αυτό το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ενώ έχουμε φτάσει στα βάθη των ωκεανών, δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να φτάσουμε στην καρδιά του ανθρώπου. Εγώ θα έλεγα και στην ψυχή του ανθρώπου η οποία είναι άβυσσος. Και δυστυχώς, όπως το ανέφερε και αυτή η επιστήμονας και μου έκανε τρομερή εντύπωση, είμαστε αγράμματοι σε ό,τι αφορά κοινωνική ενσυναίθηση.
- Με βάση όλα τα περιστατικά που βλέπετε να έρχονται στην επιφάνεια καθημερινά, κακοποιήσεις, ενδοοικογενειακή βία, και όχι μόνο, ακόμα και σχολική βία, θέλετε να αφήσετε ένα μήνυμα προς όσους θα δουν όσα συζητήσαμε;
Να αναφέρουμε επίσης και θέματα ασυνειδησίας των οδηγών που δολοφονούν στην άσφαλτο, είναι και αυτοί στην ίδια κατηγορία, στους βιαστές και παιδοβιαστές, ακόμα χειρότερα, που δολοφονούν και βιάζουν, στην προκειμένη περίπτωση οι βιαστές βιάζουν όχι μόνο το σώμα, αλλά και την ψυχή των συνανθρώπων τους. Και επίσης ό,τι αφορά το κομμάτι ακόμα και των ναρκωτικών, όπως είδαμε πρόσφατα με το κοριτσάκι το 16χρονο. Η εγκληματικότητα έχει πολλές μορφές στην κοινωνία μας και δεν ξέρουμε από που να προφυλαχτούμε, και δεν έχουμε κάποιον συγκεκριμένο επίσημο φορέα στον οποίο θα υπάρχει συγκεκριμένη στρατηγική πολιτική αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Όχι μόνο ευρύτερα στην κοινωνία, αλλά και στα σχολεία, και κυρίως της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Κάνουμε τον σταυρό μας που είμαστε ακόμα ζωντανοί, προσευχόμαστε για τα παιδιά μας, μη βγουν έξω και συναντήσουν κάτι ή παρασυρθούν από κάποιον, το κακό παραμονεύει. Εμείς όμως, οι γονείς που έχουμε πάθει αυτό το κακό, προσπαθούμε να παροτρύνουμε την ελληνική πολιτεία, να κάνουμε τη συμπαράσταση που ήδη έχουμε πολύ μεγάλη, πιο δυνατή, πιο έντονη, πιο δυναμική, στην ελληνική πολιτεία, να πάρει αυτά τα κατάλληλα μέτρα, σε ότι αφορά τους γονείς που προείπα, τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τους φορείς που υπάρχουν και ασχολούνται άμεσα με τον τομέα της ψυχικής υγείας και της πρόληψης.
Ελένη Φουντωτού
Latest posts by Ελένη Φουντωτού (see all)
- Γίνε Άνθρωπος & Metamorphosis Center συνεργάζονται για την υποστήριξη γυναικών θυμάτων βίας. - 01/10/2024
- Το 1ο Διαδραστικό Συνέδριο με Επίκεντρο τις Ανθρώπινες Σχέσεις και τον Ψυχισμό των Ανθρώπων “I ΑΜ #NOT Α DOLL CONFERENCE” 29/09 στην Ναύπακτο | Step into my shoes and give me voice - 17/09/2024
- Γυναικοκτονίες στην Ελλάδα | Αλήθειες & Κατανόηση του Φαινομένου – Έρευνα της Focus Bari σε συνεργασία με τον φορέα Γίνε Άνθρωπος - 16/09/2024