Γράφει η Σοφία Λύκου, φοιτήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας
Το δικαστικό σύστημα προορίζεται να είναι ένας φάρος δικαιοσύνης, ένας χώρος όπου τα θύματα αναζητούν αποκατάσταση για τη ζημιά που έχουν υποστεί. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πολλά θύματα συχνά υποβάλλονται σε περαιτέρω θυματοποίηση στο πλαίσιο της δικαστικής διαδικασίας. Αυτό το άρθρο διερευνά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα θύματα στα δικαστήρια και εξετάζει τα συστημικά ζητήματα που διαιωνίζουν τη θυματοποίησή τους.
Απευαισθητοποίηση και τραύμα :
Ένα από τα κύρια ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα θύματα στα δικαστήρια είναι η έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στις τραυματικές τους εμπειρίες. Τα θύματα μπορεί να αναγκαστούν να ξαναζήσουν το τραύμα τους επανειλημμένα, μέσω λεπτομερών μαρτυριών, αντιπαραθέσεων και νομικών διαδικασιών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επανατραυματισμό, προκαλώντας σοβαρή συναισθηματική δυσφορία και παρεμπόδιση της ικανότητάς τους να συμμετέχουν αποτελεσματικά στην ακροαματική διαδικασία.
Δευτερογενής Θυματοποίηση:
Η δευτερογενής θυματοποίηση συμβαίνει όταν τα θύματα υφίστανται την ευθύνη, τον σκεπτικισμό ή τη δυσπιστία από επαγγελματίες νομικούς, όπως δικαστών, δικηγόρων ή ακόμη και ενόρκων. Αυτό υπονομεύει την αξιοπιστία τους και ενισχύει τις κοινωνικές προκαταλήψεις που αμφισβητούν την αλήθεια των ισχυρισμών τους. Αυτή η μεταχείριση επιδεινώνει περαιτέρω το τραύμα που βιώνουν τα θύματα και μπορεί να τα αποθαρρύνει από το να επιδιώξουν τη δικαιοσύνη.
Διαδικαστικές πολυπλοκότητες:
Η πολυπλοκότητα των νομικών διαδικασιών μπορεί επίσης να συμβάλει στη θυματοποίηση των θυμάτων. Η ορολογία, και οι πολύ μεγάλες καθυστερήσεις, μπορεί να αποφέρουν δυσανάλογα συναισθήματα στο θύμα ήδη εάν αντιμετωπίζουν τις συναισθηματικές συνέπειες ενός εγκλήματος. Τα θύματα μπορεί να αισθάνονται αποξενωμένα και περιθωριοποιημένα από ένα σύστημα που φαίνεται αδιάφορο για την ζημία που έχουν υποστεί.
Έλλειψη υποστήριξης και ενημέρωσης:
Πολλά θύματα δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους, τις διαθέσιμες υπηρεσίες υποστήριξης ή την πρόοδο της υπόθεσής τους. Η ανεπαρκής επικοινωνία από επαγγελματίες νομικούς μπορεί να κάνει τα θύματα να αισθάνονται αδύναμα και να αποκλείονται από τη διαδικασία. Οι επαρκείς υπηρεσίες υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένης της συμβουλευτικής, της νομικής βοήθειας και της ενημέρωσης σχετικά με την εξέλιξη της υπόθεσής τους, είναι απαραίτητες για να ανακτήσουν τα θύματα ξανά την αίσθηση εμπιστοσύνης στο νομικό σύστημα.
Ανεπαρκής Προστασία
Τα θύματα συχνά αντιμετωπίζουν κινδύνους, όπως εκφοβισμό, παρενόχληση ή αντίποινα, ειδικά σε υποθέσεις που αφορούν ισχυρούς κατηγορούμενους ή οργανωμένο έγκλημα. Ανεπαρκή μέτρα για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της προστασίας των θυμάτων μπορεί να τα αποθαρρύνουν από την πλήρη συμμετοχή τους στη δικαστική διαδικασία.
Η θυματοποίηση των θυμάτων εντός του δικαστικού συστήματος είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα, όπου υπονομεύει την επιδίωξη της δικαιοσύνης και διαιωνίζει τις συστημικές αδικίες. Εφαρμόζοντας μεταρρυθμίσεις που δίνουν προτεραιότητα στην ευαισθησία των θυμάτων, τη σαφή επικοινωνία, τις υπηρεσίες υποστήριξης και τα προστατευτικά μέτρα, το δικαστικό σύστημα μπορεί να μετατραπεί σε ένα πιο συμπονετικό και υποστηρικτικό περιβάλλον για τα θύματα.
Πηγές :
https://link.springer.com/article/10.1023/A:1021210323461
https://www.proquest.com/openview/3f5e9379091b6c13208ee9075dec75b7/1?pq-origsite=gscholar&cbl=45619