Scroll Top

Μητέρα Γαρυφαλλιάς: Σήμερα, η δική μου γυναίκα…δεν ζει!

αλεξανδρα- γαρυφαλλια

Γράφει η Αλεξάνδρα Μάκου, μητέρα Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου

 

Με αφορμή την ημέρα “της γυναίκας” θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου!

Αν και 365 ημέρες του χρόνου θα υπάρχει πάντα κάτι να πω για την γυναίκα. Για την γυναίκα μάνα, για την γυναίκα σύντροφο, για την αδερφή, την φίλη, την εργαζόμενη…εκείνη που φροντίζει για όλα!

Αν και μου φαίνεται μεγάλη η αντίθεση με όσα γίνονται εις βάρος της να τη γιορτάζουν…Σήμερα κάποιες γυναίκες μεταξύ αυτών και η δική μου γυναίκα, η Γαρυφαλλιά μου …δεν ζει! Κάποιος δολοφόνος της αφαίρεσε τη ζωή.. της αφαίρεσε τα όνειρα! Και μαζί της αφαίρεσε κι από εμάς το δικαίωμα να ζήσουμε μαζί της!

Μια σπάνια και μοναδική γυναίκα όπως όλες οι υπόλοιπες που βρίσκονται στη μεγάλη λίστα με τις γυναικοκτονίες….Και αναρωτιέμαι αν υπάρχει βούληση από την κοινωνία και το σύστημα να σταματήσει αυτό! Αναρωτιέμαι αν η πρόληψη και η καταστολή έχει γίνει  συνείδηση της πολιτείας! Αν έχει γίνει συνείδηση της κοινωνίας! Χθες ήταν η κόρη μου…Αύριο ίσως είναι κάποια άλλη κόρη! Και δεν ξέρετε πόσο εύχομαι να μην υπάρξει άλλη!

Αλλά ξέρετε τι καταλαβαίνω; Μόνο με ευχές και λόγια δεν γίνεται! Πρέπει να δράσουμε! Δε θα κλειστώ στο δωμάτιο της να κλάψω….Πήγα στο δωμάτιο της και της υποσχέθηκα πως θα προσπαθήσω για να αλλάξει κάτι σε αυτόν τον τόπο! Έτσι δεν θα της έχει αφαιρεθεί η ζωή….Θα είναι μάρτυρας για μένα!

Έτσι λοιπόν κι εγώ μπήκα και σε μια άλλη οικογένεια ….Σε μια ομάδα που με κάνουν να νιώθω σπίτι μου….Που με κάνουν να μην νιώθω μόνη σε αυτό…..Που με αγκαλιάζουν, με στηρίζουν.. που έχουν ενσυναίσθηση….

Είναι όλοι τους εθελοντές και επιλέγουν να δώσουν βοήθεια και στήριξη! Όλοι μαζί ενωμένοι θα προσπαθήσουμε με ότι μέσο διαθέτει ο καθένας μας να Γίνουμε Άνθρωποι!

Έχοντας λοιπόν γνωρίσει αυτούς τους νέους θα ήθελα να πω ότι δεν χάνω την πίστη μου στον άνθρωπο….Υπάρχει ελπίδα….και είναι οι νέοι μας!

Ας μεγαλώσουμε σωστά τα παιδιά μας….ας τους δείξουμε την επιλογή να κάνουν το καλό ,να σέβονται, να αγαπούν, να βλέπουν το διαφορετικό ίδιο!

Ας γίνουμε εμείς οι γονείς Άνθρωποι πρώτα…και μετά όλα θα κυλούν χωρίς μεγάλη προσπάθεια……Είναι στο χέρι μας!