Πυροβόλησε 27 φορές – και τώρα μιλάει για αξιοπρέπεια

Η δίκη για τη διπλή δολοφονία των Σοφίας Σαββίδου και Πολυξένης Μπέρδου συνεχίζεται με παγερή προκλητικότητα από τον κατηγορούμενο. Μια εγκληματολογική ανάλυση πίσω από το προσωπείο του φονιά που ούτε μετά θάνατον δεν σέβεται τα θύματά του.

Σήμερα, στις 29 Μαΐου 2025, το Εφετείο Αθηνών έγινε το σκηνικό ενός δεύτερου, αυτή τη φορά συμβολικού εγκλήματος: της προσβολής, της ειρωνείας και της ψυχρής προκλητικότητας απέναντι στις οικογένειες δύο αθώων γυναικών που είχαν ήδη δολοφονηθεί βάναυσα.

Ο κατηγορούμενος για τη διπλή εν ψυχρώ εκτέλεση της Σοφίας Σαββίδου και της Πολυξένης Μπέρδου, ενώ δεν του είχε δοθεί ο λόγος, διέκοπτε επανειλημμένα τις καταθέσεις των συγγενών των θυμάτων, φωνάζοντας ότι εκείνος ήταν «ο κύριος φροντιστής των παιδιών», και στρέφοντας το δικαστήριο σε μια παράσταση αυτοδικαίωσης χωρίς ίχνος μετάνοιας.

Όταν ο πατέρας και η μητέρα της Σοφίας Σαββίδου — μιας γυναίκας που δεν είχε καμία προσωπική σχέση με τον δράστη — τον ρώτησαν γιατί σκότωσε την κόρη τους, η απάντηση ήρθε με ειρωνεία και υπαινιγμούς:

«Ρωτήστε την οικογένεια Μπέρδου.»

Δύο οικογένειες, που δεν γνωρίζονταν πριν από τη δολοφονία, βρέθηκαν ξαφνικά στο επίκεντρο ενός παιχνιδιού ενόχων και υπαινιγμών από τον ίδιο τον άνθρωπο που αφαίρεσε τις ζωές των παιδιών τους.

Όταν οι γονείς ξέσπασαν από οργή, χαρακτηρίζοντάς τον “βλάχο”, “άνανδρο”, “ψυχρό εκτελεστή”, εκείνος ζήτησε με φωνές… μηνύσεις.
Ναι, μηνύσεις. Ένας άνθρωπος που γέμισε δύο γεμιστήρες, εκτέλεσε δύο γυναίκες με 50+ βολές, τώρα διαμαρτύρεται για τη «δημόσια του εικόνα».

---

Ιατροδικαστικά Ευρήματα – Μαρτυρία φρίκης

Η ιατροδικαστής Χαρά Σπηλιοπούλου, με λόγο νηφάλιο αλλά ανατριχιαστικό, κατέθεσε τα εξής:

• Η Πολυξένη Μπέρδου και η Σοφία Σαββίδου, συνάδελφοι στο My Market, βρίσκονταν στο αυτοκίνητο της Σοφίας, σε διάλειμμα, πίνοντας καφέ και κρατώντας τα κινητά τους.

• Καθόταν η Πολυξένη στη θέση του συνοδηγού και η Σοφία στη θέση του οδηγού.

• Ο δράστης τις αιφνιδίασε και τις πυροβόλησε 27 φορές, εναλλάξ, γεμίζοντας δύο γεμιστήρες, στοχεύοντας ζωτικά όργανα, από δεξιά προς τα αριστερά.

• Συνέχισε να πυροβολεί ακόμα και αφού είχαν ήδη καταρρεύσει. Δεν υπήρξε καμία ένδειξη πάλης ή άμυνας.
  Ήταν σφαγή. Όχι φόνος εν βρασμώ.

---

Εγκληματολογική – Ψυχολογική Σκιαγράφηση

Ο κατηγορούμενος παρουσιάζει χαρακτηριστικά που δεν περιγράφουν απλώς έναν “εγκληματία”, αλλά έναν άνθρωπο με:

➤ Αντικοινωνικά χαρακτηριστικά

• Απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης.

• Αποστασιοποίηση από τις πράξεις του, ακόμα και στο στάδιο της δικαστικής διαδικασίας.

• Καμία εσωτερική αναγνώριση ενοχής, καμία μεταμέλεια.

➤ Ναρκισσιστικά στοιχεία

• Εγκαθίδρυση ελέγχου στον χώρο της δίκης μέσω φωνών και παρεμβάσεων.

• Επιθυμία να καθοδηγήσει την αφήγηση, ακόμα και μετά το έγκλημα.

• Προσπάθεια αυτοθυματοποίησης, διεκδικώντας «αξιοπρέπεια», ενώ έχει καταστρέψει τις ζωές δύο οικογενειών.

➤ Ψυχοπαθητική δομή

• Η εκτέλεση δεν ήταν παρορμητική, αλλά ψυχρά οργανωμένη.

• Η έλλειψη συναισθηματικής αντίδρασης κατά την ακρόαση των οικογενειών.

• Η ειρωνεία και η μεταφορά ευθυνών, ακόμα και προς άλλες οικογένειες, δείχνει απώλεια ηθικής ενσυναίσθησης.

---

Η προκλητικότητα ως "δεύτερο έγκλημα"

Η στάση του στο δικαστήριο δεν είναι απλώς θράσος. Είναι μηχανισμός εξουσίας: ένας τρόπος να συνεχίσει να τραυματίζει τις οικογένειες, να κρατά τον έλεγχο, να παραμένει το κέντρο της προσοχής.

Δεν ζητά συγχώρεση. Δεν διεκδικεί λύτρωση.
Απαιτεί ρόλο. Ακόμα κι αν αυτός είναι του “προσβεβλημένου” φονιά.

---

Το χρέος της κοινωνίας

Οι οικογένειες της Σοφίας Σαββίδου και της Πολυξένης Μπέρδου δεν γνωρίζονταν πριν το έγκλημα. Τώρα, μοιράζονται έναν κοινό πόνο – και έναν κοινό εχθρό: την απονέκρωση της ηθικής μας μνήμης.

Εμείς στον οργανισμό Γίνε Άνθρωπος στεκόμαστε δίπλα τους.
Γιατί σε μια κοινωνία που κανονικοποιεί την ψυχρότητα, που ανέχεται την ειρωνεία του δολοφόνου,
το να σταθείς απέναντι, είναι η ελάχιστη μορφή ανθρωπιάς.

---

Η δίκη θα συνεχιστεί στις 5 και 16 Ιουνίου. Εμείς θα είμαστε εκεί. Με φωνή. Με θάρρος. Με σεβασμό στους νεκρούς.