Ο κακοποιητικός πρώην σύζυγός μου έχει την προσωρινή επιμέλεια των παιδιών μας

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κοπέλα ευγενική, χαμογελαστή που έδινε απλόχερα αγάπη και βοήθεια σε όποιον χρειαζόταν. Όλοι την αγαπούσαν…Έτυχε να γνωρίσει έναν άνθρωπο που θα γινόταν ο σύζυγος και πατέρας των παιδιών της. Έναν άνθρωπο μίζερο, αγέλαστο πάντα με έναν κακό λόγο για όλους! Από την πρώτη εβδομάδα την πήγε να τη γνωρίσει στους δικούς του. Το πρώτο πράγμα που της είπαν ήταν ότι αν έχουν σκοπό να παντρευτούν και να κρατήσουν το σπιτικό τους, θα πρέπει η κοπέλα να κάνει πίσω στις φωνές και σε εξόδους του άντρα διότι αυτή ήταν γυναίκα!!! Η καημένη η κοπέλα, ήταν τόσο καλοκάγαθη που δεν είδε τι έκρυβαν τα λόγια αυτά…Ο άντρας όμως ήταν τόσο κακόψυχος και μοχθηρός που από τον πρώτο κιόλας καιρό έδειχνε τι πραγματικά ήταν. Πάντα συνοφρυωμένος, να φωνάζει, να προσβάλλει, να μειώνει, να επιβάλλεται, να μη χαίρεται με τίποτα.

Η κοπέλα αποφασίζει να φύγει. Της υπόσχεται ότι θα αλλάξει και την παρακαλάει να γυρίσει πίσω. Και τον πιστεύει. Και γυρίζει…Παντρεύονται, κάνουν δύο παιδιά. Η κακοποίηση συνεχίζεται και όλο μεγαλώνει…Αυτή η λεκτική, ψυχολογική κακοποίηση που δεν δείχνει φανερά τα σημάδια της…Την έβριζε και τη μείωνε χωρίς λόγο μπροστά σε γνωστούς, συγγενείς και φίλους…Της έπαιρνε όλα τα χρήματα, που δούλευε 10 ώρες τη μέρα, χωρίς να της αφήνει ούτε 1 ευρώ στο σπίτι. Δεν την άφηνε να πάει πουθενά μόνη. Ούτε καν στους γονείς της. Πάντα φωνές και φασαρίες και κακό…Ερχόταν αυτός στο κρεβάτι σαν να μην συνέβαινε τίποτα κι απορούσε όταν έβλεπε τα δάκρυα στα μάτια της και πάλι φωνές και στο τέλος να την κάνει δική του κι εκεί με τη βία. Και η κοπέλα όλα αυτά τα χρόνια να στέκεται βράχος για τα παιδιά της. Δεν κακολογούσε ποτέ τον μπαμπά τους μπροστά τους. Τα έπαιρνε στο δωμάτιο και τα τραγουδούσε και τα έπαιζε για να μην ακούνε τις φωνές ή να τις ξεχνάνε. Επέστρεφε η κοπέλα από τη δουλειά της δύο ώρες το μεσημέρι και προσπαθούσε να προλάβει να διαβάσει τα παιδιά της ,αγνοώντας τις τσιρίδες του άντρα που απαιτούσε να κάνουν ησυχία για να κοιμηθεί. Και τα έπαιζε, τα διάβαζε, τα συμβούλευε, τα πήγαινε βόλτες και εκδρομές, ήταν πάντα παρούσα στο σχολείο τους, τα φρόντιζε όταν ήταν άρρωστα, τους τραγουδούσε, τα μάθαινε να αγαπούν…Κι αυτός πήγαινε στις καφετέριες, πήγαινε στα γήπεδα κι όταν τον παρακαλούσε η καημένη η κοπέλα να τα αγκαλιάσει και να τα φιλήσει, ήταν κουρασμένος. Και παρόλες τις προτροπές της κοπέλας να αλλάξει συμπεριφορά, όλο και χειροτέρευε. 

Και η κοπέλα πήρε τα παιδιά και έφυγε. Και ξανά παρακάλια. Και δεν παρακάλεσε μόνο αυτήν αλλά και τους γονείς και τους φίλους και τους συγγενείς να την πείσουν ότι θα αλλάξει. Και ξαναγύρισε. Όμως ο άντρας δεν άλλαξε…Πάλι της έπαιρνε τα χρήματα, τη μείωνε, την απέκοπτε από όλους, την κακοποιούσε με τη χειρότερη ίσως, μορφή κακοποίησης, αυτήν την ύπουλη που δεν έχει εμφανή σημάδια. Και η κοπέλα πάντα πήγαινε στη δουλειά της με χαμόγελο, πάντα βοηθούσε, πάντα αγαπούσε. Κι όσο την έβλεπε αυτός να γελά, τόσο ήθελε να πάρει αυτό το χαμόγελο. Ώσπου ένα βράδυ η κοπέλα ξυπνά και βλέπει τον άντρα να στέκεται από πάνω της!! Κι αποφασίζει να φύγει πριν είναι πολύ αργά! Πριν η κακοποίηση περάσει σε άλλο επίπεδο…

Και φεύγει…Χωρίς δραχμή! Χρεώνεται, βρίσκει σπίτι, το ετοιμάζει πηγαίνει στο δικαστήριο να πάρει τα παιδιά από εκεί και να ζήσει στο νέο σπίτι. Αλλά ξέρετε κάτι; Αυτός είχε λεφτά! Και της το είχε πει…Έτσι και τολμούσε να φύγει, θα πλήρωνε τα πάντα για να μείνουν τα παιδιά με αυτόν. Φυσικά η κοπέλα δε φοβήθηκε. Δεν πίστεψε ότι θα το κατάφερνε ,αφού ήταν μια υπέροχη μητέρα για τα παιδιά της. Τα παιδιά της τη λάτρευαν…Κι όμως..!!Αυτός ο άντρας χρησιμοποίησε τη χειρότερη μορφή κακοποίησης και σκότωσε τις ψυχές των παιδιών του, γεμίζοντας τες με ψέματα και αρρωστημένα πράγματα με μοναδικό σκοπό να μη θέλουν να δουν τη μαμά τους…Μα είναι τόσο κενός!!Τόσο μικρόψυχος! Τόσο άνανδρος! Τόσο μακριά από την πραγματικότητα…Με μοναδικό κέρδος την ικανοποίηση του εγωισμού του, θυσίασε τις ψυχές των παιδιών του…Σκότωσε την αγάπη για τη μαμά τους, μη βλέποντας ότι σκότωσε τα ίδια του τα παιδιά…Και πάλευε η κοπέλα να βρει δικηγόρους να πάρει τα παιδιά και δούλευε και άκουγε τα παιδιά της, αυτά που τραγουδούσαν μαζί, τα άκουγε να τη βρίζουν και να τη διώχνουν. Και πάλευε να σταθεί όρθια κι ας ούρλιαζε τις νύχτες από το κλάμα, κι ας πάθαινε κρίσεις πανικού, κι ας κοβόταν η ανάσα της τη νύχτα…Και πάλευε κάθε μέρα να βρει τρόπους.. Κι αυτός πλήρωνε και παραμύθιαζε τα παιδιά και κέρδιζε…Και η κοπέλα πάλευε, πάλευε, Κι έπεφτε και σηκωνόταν και χαμογελούσε…Και ο άντρας πλήρωνε και κέρδιζε…Η κοπέλα δεν είχε λεφτά, είχε μόνο την αλήθεια! Αλλά η αλήθεια στο δικαστήριο θέλει στόματα για να αποδειχθεί. Κι όλοι φοβόντουσαν να μιλήσουν…Τους είχε τρομοκρατήσει κι αυτούς ο άντρας αυτός, μάλλον, γιατί δεν είχαν λόγο να μη μιλήσουν και να πουν αυτά που είδαν με τα μάτια τους…Να τη βρίζει, να τη μειώνει, να τσιρίζει στα παιδιά, να της παίρνει τα χρήματα, να τραμπουκίζει γενικώς…Μάλλον πρέπει να γίνεται πάντα μεγαλύτερο κακό, πιο εμφανές για να μιλήσουν. Το ότι ζουν αυτά τα παιδιά χωρίς την αγκαλιά της μαμάς δεν είναι έγκλημα; Δεν είναι αρκετό κακό στις ψυχές και στις ζωές τους; Η κοπέλα αυτή πηγαίνει στα δικαστήρια μόνο με την αλήθεια της αλλά χρειάζεται ανθρώπους να ξυπνήσουν και να πουν την αλήθεια.. Αλλά ξέρετε κάτι; Αυτός ο αγώνας της κοπέλας έφερε και κάτι καλό! Γνώρισε την προηγούμενη κοπέλα αυτού του άντρα και επιβεβαίωσε την ιστορία της μιας και έζησε ακριβώς τα ίδια…Και κέρδισε έναν σύμμαχο ζωής! Γνώρισε γυναίκες κι άλλες που έζησαν και ζουν την ίδια αδικία απτό δικαστικό σύστημα το συγκεκριμένο…Και κέρδισε συμμάχους στο δίκαιο…Γνώρισε έναν άνθρωπο που την πηγαίνει μπροστά και τη στηρίζει στα πάντα και την αγαπάει και τη φροντίζει και την έχει προτεραιότητα του…Και κέρδισε σύμμαχο στην αγάπη! Αυτή η κοπέλα δεν το βάζει κάτω και ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις για το πανεπιστήμιο…Και θα κερδίσει ένα μέλλον που της αξίζει! Ότι κι αν νομίζει αυτός ο άνθρωπος ότι κέρδισε είναι μόνο ο πόνος των παιδιών του. Η γυναίκα ακόμα χαμογελά και θα χαμογελά μέχρι το τέλος! Χωρίς να το καταλάβει αυτός την έκανε πιο δυνατή! Κι ας τη βοηθήσουν όσοι ξέρουν και είδαν για να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά να βρουν την αγάπη και την ηρεμία…Γιατί ακόμα δεν τελείωσαν τα δικαστήρια…Ούτε αυτό το παραμύθι…Ας βοηθήσουν όσοι είδαν συμπεριφορές, όσοι ξέρουν τι μητέρα και τι άνθρωπος είναι αυτή η κοπέλα, να έχει άμορφο τέλος αυτή η ιστορία. Γιατί είναι πραγματική…Ας μιλήσουν! Ας μη φοβούνται! Κανένας δεν παθαίνει τίποτα. Απολύτως! Μόνο αυτά τα παιδιά παθαίνουν, κακό, κι όσο τα στόματα μένουν κλειστά το κακό μεγαλώνει… Ας σταματήσει λοιπόν! Δάσκαλοι, φίλοι, γνωστοί, συγγενείς γίνετε κι εσείς ήρωες αυτού του παραμυθιού και σώστε αυτά τα παιδιά…Μπορεί! Κι εσείς να ήσασταν στη θέση της κοπέλας ή των παιδιών, ο καθένας μπορεί…Η μητέρα της άτυχης Γαρυφαλλιάς είπε: “Η δικαιοσύνη τρέφει αγρίμια που μας κατασπαράζουν”…Στείλτε ένα μήνυμα στην κοπέλα και πείτε της είμαι εγώ εδώ να πω αυτό που έβλεπα, και είστε πολλοί, κι όλοι μαζί είστε ανίκητοι! Η αλήθεια για να λάμψει θέλει στόματα για να ακουστεί κι όχι σιωπές! Αυτή είναι η δική μου ιστορία που σήμερα, ύστερα από 2,5 χρόνια παλεύω ακόμα για το αυτονόητο! Να έχει μια ΜΑΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ!! Τα παιδιά μου έχει με προσωρινή επιμέλεια ο κακοποιητής πατέρας χρησιμοποιώντας κάθε δόλιο τρόπο κι έχοντας με το μέρος του μια δικαιοσύνη που δεν πρέπει να φέρει αυτό το όνομα! Να δημοσιευτεί η ιστορία μου και να αποκαλυφθεί αυτή η παραφροσύνη! Δεν μπορεί αυτό το κράτος να δίνει παιδιά σε τέτοιους γονείς και να αναρωτιέται γιατί υπάρχει αύξηση βίας στα σχολεία! Επιτέλους πια! Είμαι μια αγανακτισμένη, εξοργισμένη, απογοητευμένη ΜΗΤΕΡΑ!!!

Η ομάδα του Γίνε Άνθρωπος απαντάει:

Αγαπητή φίλη,

Αρχικά να σ’ευχαριστήσουμε που βρήκες την δύναμη ψυχής και μοιράστηκες την ιστορία σου μαζί μας. Δυστυχώς, οι μαρτυρίες κακοποίησης και διαταραγμένης συμπεριφοράς έχουν μεγάλη διασπορά, ωστόσο όσες κι αν έχουμε ακούσει, η καθεμία είναι μοναδική και δεν παύει να μας συγκλονίζει. Μέσα από την αφήγησή σου, αλήθεια, φαίνεται να είσαι ένας άνθρωπος με πολύ μεγάλο σθένος και θάρρος που κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια να αγωνίζεται και να μην τα παρατάει λεπτό. Θαυμάζω το πως κατάφερνες να είσαι δίπλα στα παιδιά σου με όλους τους δυνατούς τρόπους και πως πραγματικά έβαζες στην άκρη τις αντιξοότητες που βίωνες για να ανταποκρίνεσαι στις ανάγκες τους, ενώ ταυτόχρονα τα προστάτευες από τις εντάσεις του σπιτιού και δεν προσπαθούσες να τα στρέψεις εναντίον του κακοποιητικού πατέρα τους. Τώρα, όσον αφορά τον σύζυγό σου, ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Από που να ξεκινήσω; Από το γεγονός ότι το γονεϊκό του περιβάλλον ήταν τόσο σαθρό όσο και ο χαρακτήρας του; Αναμενόμενο θα έλεγε κανείς, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η ευθύνη για την συμπεριφορά ενός ανθρώπου μετατίθεται εξ’ ολοκλήρου στο βίωμά του. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, είχε επιλέξει να είναι χειριστικός μαζί σου αποκόπτοντας σε από τους ανθρώπους γύρω σου, στερώντας σου τα χρήματα που εσύ η ίδια δούλευες, μειώνοντας σε διαρκώς και επιβάλλοντας με την βία την δική του θέληση. Ένα τέτοιο σχήμα συμπεριφοράς φανερώνει έναν άνθρωπο που δεν έχει ενσυναίσθηση, που είναι ο ίδιος πολύ ανασφαλής και θεωρεί πως μόνον αν σε κάνει να χάσεις τον εαυτό σου, την αυτοεκτίμησή σου και να εξαρτάσαι από αυτόν θα παραμείνεις δίπλα του. Κάπως έτσι, καταλήγει να έχει μια άκρως κακοποιητική συμπεριφορά απέναντι στον άνθρωπο που υποτίθεται ότι διάλεξε για να μοιραστεί την ζωή του. Πατάει εν συνόλω εκτός πραγματικότητας. Μάλιστα, δεν είχε καν την θέληση και τον τρόπο να συνδεθεί συναισθηματικά με τα ίδια του τα παιδιά, να τους σταθεί σαν αληθινός πατέρας, και αντί αυτού προσπαθεί κι εκεί με το ίδιο ακριβώς χειριστικό σχήμα να τα πάρει με το μέρος του. Ο δρόμος της αγάπης για εκείνον είναι εκτός χάρτη και θέλω να ελπίζω πως δεν θα καταφέρει να επηρεάσει και τα παιδιά, στα οποία με τόσο κόπο δίδαξες τι σημαίνει να αγαπάς και να δίνεις από τον εαυτό σου. Σε αυτό το σημείο θέλω να σου πω ότι αληθινά χαίρομαι που δεν κατάφερε να αλλοιώσει την εικόνα που είχες εσύ για τον εαυτό σου και που δεν σταμάτησες λεπτό να πιστεύεις ότι μπορείς να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. Είναι τεράστιο βήμα μετά από μια τόσο τραυματική εμπειρία και χωρίς ουσιαστική στήριξη να μπορέσεις και να απεμπλακείς από αυτόν τον άνθρωπο αλλά ακόμα παραπάνω να προχωρήσεις την ζωή σου διεκδικώντας αυτά που πραγματικά σου αξίζουν. Κι εννοώ την συντροφική αγάπη και φροντίδα, που τόσα χρόνια στερήθηκες αλλά και την εκπαίδευσή σου, που θα συμβάλλει στην ευρύτερή εξέλιξή σου. Είσαι η προσωποποίηση της φράσης “ο επιμένων νικά”. Με επιμονή και υπομονή έκανες προσπάθειες ξανά και ξανά μέχρι να καταφέρεις να φύγεις οριστικά από αυτόν τον γάμο-φυλακή και νίκησες την τρομοκρατία που σου ασκούσε καθημερινά. Και θα συνεχίσεις να νικάς. Κατάφερες να προστατεύσεις τον εαυτό σου και γι’αυτό σου αξίζουν συγχαρητήρια. Αναφορικά με τη δικαιοσύνη, όσο και να νοθεύεται από εξαγορές και ψέματα δεν μπορεί να αψηφίσει την αλήθεια. Γιατί, η αλήθεια πάντα έρχεται στο φως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Να έχεις  εμπιστσύνη στον εαυτό σου ότι, όπως κατάφερες να κάνεις τόσα άλματα και να φτάσεις εδώ που είσαι σήμερα, θα καταφέρεις να κερδίσεις πίσω τα παιδιά σου. Η αυθεντικότητα και η αγάπη που έχεις δείξει και συνεχίζεις να δείχνεις σε εκείνα δεν μπορεί να επισκιαστεί από το ψέμα και την κακία που προσπαθεί να σπείρει αυτός ο άνθρωπος. Και όπως στον γάμο σας φαινόταν αρχικά να σε νικάει αλλα τελικά κατάφερες να απελευθερωθείς, έτσι κι εδώ, ακόμα κι αν μοιάζει να πιάνει τόπο το δηλητήριό του είναι, προσωρινό. Να έχεις πίστη. Επίσης, θα ήθελα να σου πω πόσο σε θαυμάζω για την θετική ματιά που έχεις πάνω σε αυτή την ιστορία ζωής, με την οποία καταφέρνεις να στέκεσαι στα θετικά, όπως τους ανθρώπους που γνώρισες και σε στηρίζουν, και στην δύναμη που παίρνεις μέσα από όλες αυτές τις αντιξοότητες. Να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι σθεναρά όπως έχεις αποδείξει ότι ξέρεις πολύ καλά να κάνεις. Τέλος, θα ήθελα να σε προτρέψω, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, να ζητήσεις στήριξη κι από έναν πιστοποιημένο ειδικό ψυχικής υγείας. Η ψυχοθεραπεία είναι μια μοναδική εμπειρία που αν δεν την ζήσεις δεν μπορείς να συλλάβεις το πόσο μεγάλη διαφορά κάνει στην ζωή σου. Τραύματα, αδύναμα σημεία του χαρακτήρα, καταστάσεις κρίσης, όλα αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν πολύ αποτελεσματικά και με λιγότερο πόνο μέσα από την θεραπευτική σχέση.Στεκόμαστε όλοι στο πλευρό σου και να μην διστάσεις να ζητήσεις την βοήθειά μας για οτιδήποτε χρειαστείς. Εύχομαι το χαμόγελο να μην σβήσει ποτέ από το πρόσωπό σου.