Scroll Top

Ο πατέρας μου είναι κακοποιητικός, αλλά τον αγαπάω ακόμα

istockphoto-157502084-612x612

Η δική μου ιστορία ξεκινά από μικρή ηλικία περίπου 5 με 6 χρόνων. Μέσα στο σπίτι ο μπαμπάς και η μαμά. Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς συνέβαινε, κάθε φορά που τσακωνόντουσαν κρυβόμουν κάτω από την τραπεζαρία, άκουγα φωνές και μετά άλλους ήχους σαν χτυπήματα, θυμάμαι έκλεινα τα αυτιά μου για να μην ακούω. Πολλές φορές πήγαιναν στον δωμάτιο και κλείδωνε ο μπαμπάς την πόρτα και έβγαιναν μετά από ώρα και η μαμά να κλαίει και να έχει σημάδια στο σώμα και στο πρόσωπο της. Αυτό δεν σταμάτησε ποτέ μέχρι και που μεγάλωσα. Δεν γινόταν συχνά, μπορώ να πω σπάνια αλλά όταν συνέβαινε η κατάσταση ξέφευγε σχεδόν πάντα και γινόντουσαν όλα μπροστά μου με μάρτυρα και την γιαγιά μου. Από τα 12 και μετά χτυπούσε και εμένα και την μαμά μου. Μέχρι και μετά τα 18, αυτό συνεχιζόταν μπορεί μέσα στον χρόνο να γινόταν μια φορά, αλλά γινόταν και πάντα τις έτρωγα εγώ αντί για την μαμά μου γιατί έμπαινα μπροστά για να την προστατεύσω. Τελευταία φορά που άσκησε βία πάνω μου ήταν ακριβώς έναν χρόνο πριν. Τσακωνόταν με την μαμά και πήγε να σηκώσει το χέρι του και μπήκα μπροστά και η κατάσταση ξέφυγε. Με έσπρωξε έπεσα κάτω και…μετά από ώρα πάλης μαζί του μου άφησε σημάδια και στα δύο πόδια μου που δεν μπορούσα καν να περπατήσω. Με απείλησε ότι θα με σκοτώσει….Εκεί πάγωσα. Ήταν και η μοναδική φορά που τράβηξα φωτογραφίες για να βλέπω ποσό κακό μου κάνει ο ίδιος μου ο πατέρας, ασκώντας σωματική και ψυχολογία Βία αρκετά χρόνια. Από τότε μέχρι και σήμερα δεν το έχει ξανακάνει, δεν παύει όμως να μην μπορεί να ξαναγίνει. Οι άνθρωποι με τέτοιου είδους συμπεριφορές χρειάζονται βοήθεια. Τις περισσότερες φορές δεν την δέχονται γιατί δεν παραδέχονται στον εαυτό τους ότι έχουν βιώσει τα ίδια, ίσως και χειρότερα από κάποιον γονέα τους. Όσο περίεργο κι αν φαίνεται τον αγαπάω τον πατέρα μου, έχει πολλά θετικά στοιχεία στον χαρακτήρα του, όμως δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος με βίαιες συμπεριφορές που ασκεί βία. Είναι η πρώτη φορά που το λέω κάπου και αισθάνομαι τεράστια ανακούφιση. Δεν το έχω πει σε κανέναν ποτέ! Ντρέπομαι πολύ…παρά πολύ… που είμαι κι εγώ θύμα βίας…που δεν μπορώ να σταματήσω αυτή την κατάσταση. Ήθελα επιτέλους να με ακούσει κάποιος! Αυτή η ιστορία ας γίνει η αφορμή για να μιλήσουν και άλλοι άνθρωποι!  

 

Η ομάδα του Γίνε Άνθρωπος απαντάει:

Αγαπητή φίλη,

Είμαι πραγματικά συγκλονισμένη από την ιστορία σου! Αρχικά θα ήθελα να σε συγχαρώ για το θάρρος σου να την μοιραστείς μαζί μας. Είναι πραγματικά δύσκολο για τον καθένα από μας να μιλήσει για κάτι τόσο προσωπικό και “σκοτεινό”. Δεν έχεις κανέναν λόγο να αισθάνεσαι ντροπή που έχεις πέσει θύμα βίας. Η ενδοοικογενειακή βία είναι, δυστυχώς, συχνότερη από όσο νομίζουμε και τις περισσότερες φορές τα θύματα φοβούνται να μιλήσουν για αυτό που τους συμβαίνει. Εσύ, όμως, φάνηκες γενναία και αποφάσισες να το επικοινωνήσεις. Και είναι πολύ σημαντικό! Φαντάζομαι πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί να ζει καθημερινά τέτοια σκηνικά βίας μέσα στο σπίτι του αρχικά ως θεατής και στη συνέχεια ως ένα ακόμη θύμα. Είναι μια τραυματική κατάσταση και κατανοώ πόσο πόνο και φόβο ένιωθες τότε και τώρα. Είσαι πολύ δυνατή που έμπαινες μπροστά από την μαμά σου, για να την προστατεύσεις. Είμαι σίγουρη ότι και εκείνη το αναγνωρίζει. Κατανοώ, επίσης, απόλυτα τον τρόμο που ένιωσες, όταν άκουσες την απειλή του πατέρα σου. Είναι τρομακτικό να σε απειλεί κάποιος ότι θα σε σκοτώσει, πόσο μάλλον ο ίδιος σου ο γονιός. Λυπάμαι πολύ για όλη την βία που έχεις υποστεί και εσύ και η μητέρα σου. Είναι σημαντικό που αναγνωρίζεις την μη υγιή συμπεριφορά του πατέρα σου και την βοήθεια που χρειάζεται ο ίδιος. Πράγματι μπορεί να έχει και κάποια θετικά στοιχεία στον χαρακτήρα του, όμως, εσύ δεν πρέπει να ξεχνάς ότι αυτός ο άνθρωπος σου έχει κάνει μεγάλο κακό και χρειάζεται πρωτίστως να προστατεύσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.  Έχεις κάνει ήδη το πρώτο βήμα, να μοιραστείς μαζί μας το βίωμά σου, για να σταματήσει αυτή η κατάσταση. Θέλω να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη σου! Μην ντραπείς να ζητήσεις βοήθεια είτε από τον στενό σου κύκλο είτε ακόμη και από σύμβουλο ψυχικής υγείας. Πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου! Μην φοβηθείς να καταγγείλεις τα περιστατικά στην αστυνομία. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο και καταλαβαίνω ότι φοβάσαι. Θέλει κουράγιο και σθένος να μιλήσεις για όλα όσα έχεις περάσει. Είμαι σίγουρη, όμως, ότι θα βρεις τη δύναμη! Θυμήσου, έχεις ήδη κάνει το πρώτο βήμα!