Πώς οι γυναίκες βιώνουν οικονομική κακοποίηση από τον σύντροφό τους ;

Γράφει η Μιχαέλα Θεμιστοκλέους, φοιτήτρια Ψυχολογίας

Η οικονομική κακοποίηση σε ένα περιβάλλον ενδοοικογενειακής βίας είναι μια καταστρεπτική μορφή ελέγχου και χειραγώγησης, όπου ο θύτης ασκεί εξουσία στο θύμα ελέγχοντας την πρόσβασή του σε οικονομικούς πόρους και τη λήψη αποφάσεων. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους, όπως η παρακράτηση χρημάτων για βασικές ανάγκες, όπως η τροφή και η στέγη, η απαγόρευση στο θύμα να εργαστεί ή να συνεχίσει την εκπαίδευσή του, ή ο εξαναγκασμός του να παραδίδει τα εισοδήματά του ή τα οικονομικά του περιουσιακά στοιχεία.

Επιπλέον, ο θύτης μπορεί να σαμποτάρει την αξιοπιστία του θύματος, να συσσωρεύει χρέη στο όνομά του ή να το εμποδίζει να έχει πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς ή σημαντικά οικονομικά έγγραφα. Η οικονομική κακοποίηση όχι μόνο παγιδεύει τα θύματα στην καταχρηστική σχέση, αλλά καθιστά επίσης απίστευτα δύσκολο για αυτά να φύγουν ή να αναζητήσουν βοήθεια, καθώς συχνά δεν έχουν τα μέσα για να συντηρηθούν ανεξάρτητα. Η οικονομική κακοποίηση είναι μια τακτική που χρησιμοποιείται για να διατηρηθεί η κυριαρχία και να υπονομευθεί η αυτονομία του θύματος, αφήνοντάς το ευάλωτο και εξαρτώμενο από τον θύτη για την επιβίωσή του.

Ενώ είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι γυναίκες από διάφορα κοινωνικοοικονομικά στρώματα αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο ενδοοικογενειακής βίας, οι δράστες συχνά χρησιμοποιούν στρατηγικές τακτικές στην επιλογή των θυμάτων. Η στόχευση ατόμων με περιορισμένους οικονομικούς πόρους αποδεικνύεται επωφελής για τους θύτες, καθώς καλλιεργεί μια βαθιά ριζωμένη εξάρτηση. Τα άτομα με πενιχρούς πόρους έχουν μεγαλύτερη τάση να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε έναν σύντροφο για τις δικές τους ανάγκες καθώς και αυτές των παιδιών τους. Επιπλέον, τα άτομα με περιορισμένα οικονομικά μέσα όχι μόνο έχουν την προδιάθεση να εξαρτώνται από τον θύτη τους, αλλά αντιμετωπίζουν και αυξημένα εμπόδια όταν προσπαθούν να εγκαταλείψουν τη σχέση κακοποίησης.

Και καθώς η κοινή γονεϊκότητα δημιουργεί έναν διαρκή δεσμό, η οικονομική ανασφάλεια που εδραιώνει την εξάρτηση επιτρέπει στον θύτη να παγιδεύει επανειλημμένα τον σύντροφό του στον κύκλο της κακοποίησης. Οι οικονομικοί περιορισμοί δυσχεραίνουν σημαντικά την ικανότητα μιας γυναίκας να απελευθερωθεί αρχικά από τη βία του συντρόφου, και ακόμη και μετά την απόκτηση ανεξαρτησίας, οι περιορισμένες επιλογές οδηγούν συχνά στο να υποκύψει στις προσπάθειες του θύτη για συμφιλίωση. Πολλοί συνήγοροι αναγνωρίζουν τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, οι οποίες συχνά αναγκάζονται να επιλέξουν μεταξύ της εξασφάλισης πόρων για τα παιδιά τους και της κατάκτησης της ελευθερίας από την κακοποίηση.

Για πολλές γυναίκες, η απόφαση είναι ξεκάθαρη – να δώσουν προτεραιότητα στην παροχή φροντίδας για τα παιδιά τους, ακόμη και εις βάρος της δικής τους ασφάλειας.

Πηγή: 

https://scholarship.law.wm.edu/wmjowl/vol20/iss2/4